maandag 4 juni 2012

gedichtje op hout

punische was op wrakhout punic wax on wreck wood
5x11cm (ooh)



 


Gedreven door de wind. Hoe vaak ging ik niet onder, werd de adem ontnomen door opslaand zout?

De stromingen van warm naar koud, de koude maan en nauwelijks licht in de onmetelijke ruimte die mij aan deed spoelen op deze vreemde verre kust die nu de mijne is.

Beschilderd met wat hier eerder verging en verrotte, een plaatselijk kadaver dragen is nu mijn eeuwig lot.


Nooit ben ik zo begeerd.




(JB)

5 opmerkingen:

  1. Gedreven door de wind. Hoe vaak ging ik niet onder, werd de adem ontnomen door opslaand zout?

    De stromingen van warm naar koud, de koude maan en nauwelijks licht in de onmetelijke ruimte die mij aan deed spoelen op deze vreemde verre kust die nu de mijne is.

    Beschilderd met wat hier eerder verging en verotte, een plaatselijk kadaver dragen is nu mijn eeuwig lot.

    Nooit ben ik zo begeerd.




    Geplaatst door: Jan Beckers tempsperdu@zeelandnet.nl op 06-06-2012 06:30 uur

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi hout, gevonden ergens aan het water?
    Ik vond wat hout waar ik een wierook houder van ga maken. Het riep me er gewoon voor van mijn fiets

    BeantwoordenVerwijderen
  3. het duurzaam maken van iets dat vergaan is

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi! Die wastechniek geeft een extra dimensie.

    BeantwoordenVerwijderen

Last shoot