eindelijk vond ik tijd om de eikengalnoten plat te slaan tussen kranten en er inkt van te koken. ik vond het resultaat toch een beetje licht dus heb er toch een roestig spijkertje bijgegooid om te laten verdonkeren (was nog lang zoeken). en jeeee!: vond ook twee nieuwe proefkonijnen om met de inkt mee te werken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten